منبع تصویر: https://sojud.ir
این چیزی که در فاطمیّه داریم در هیچ کجای دیگرِ منظومه‌ی دینی نداریم، آیا نمی‌شد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم تقیّه کنند؟ مگر حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بعد از آن ماجراها سکوت نکردند؟ مگر حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام باغدار نشدند؟ چرا با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نرفتند باغداری کنند؟ این موضوع که از نظرِ شخصی آسان‌تر است! و اهل بیت علیهم السلام هم به دنبالِ آسانی نیستند، اهل بیت علیهم السلام به دنبالِ وظیفه‌ی خود هستند، ائمه‌ی بعدی هم در خیلی از قیام‌ها و… دخالت نکردند، چون وظیفه‌ی دیگری داشتند که ما در این مورد جاهایی بحث کرده‌ایم.
اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ضرورت دیدند یک بخشی از هدایت را که شخصِ دیگری امکانِ آن را پیدا نمی‌کند که علنی فریاد بزند را بفرمایند.
شاید در ذهنِ شما بیاید که این شیخ چه می‌گوید؟ ما این همه روایت داریم! بله! روایت داریم اما روایاتِ خصوصی است.
امام صادق علیه السلام را پیشِ «منصورِ دوانیقی» ملعون بردند، به حضرت عرض کردند: می‌گویند که ادّعای امامت میکنید؟! امام صادق علیه السلام فرمودند: بخدا دروغ می‌بندند؛ چه چیزی را دروغ می‌بندند؟ چون امام بطورِ رسمی «ادّعای امامت» نمی‌کردند، پس آنها دروغ می‌بستند، حضرت فرمودند: می‌خواهند مرا خراب کنند. پس برای بیانِ علنی نبود. وقتی امام صادق علیه السلام به شهادت رسیدند به منصور دوانیقی وصیّت کردند که تو وصیِ من هستی!
ضمناً واضح است که امام معصوم ترسو نیستند، اینکه می‌فرمایند «اَلتَّقِیَّهَ دِینِی وَ دَیْنُ آبَائِی»[۶] از آن چیزهای بسیار مهم است، فهمِ اینکه «چه زمانی ما در فضا و مدارِ تقیّه هستیم و چه زمانی در فضا و مدارِ انقلاب» چیزِ خیلی پیچیده‌ای است، نه می‌توان به امام یا ولی که در حالِ تقیّه است «ترسو» گفت و نه وقتی در حالِ حرکاتِ تند هستند می‌توان به آن بزرگواران «تندرو» گفت، او مشغولِ اطاعت است، ما باید به دنبالِ او بدویم، او الگو است.
اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها استثنائاً برخوردِ علنیِ نامحدود کرده‌اند.
برای اینکه این موضوع تبیین شود که این اتّفاق در ذهنِ دیگران چه اتّفاقی است، شاید هم من نتوانم آن را خیلی شفاف بگویم، چون خیلی حوصله و دقّت می‌خواهد، این چه بمب اتمی است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر زیر بنای فکریِ این‌ها منفجر کرده‌اند…
من همین‌قدر به شما مبهم عرض می‌کنم، در کشوری که شما نمی‌توانید در رسانه‌ی آن راجع به بعضی از مسئولینِ بعد از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حرف بزنید و باید مدام دعوا کنید و رهبرِ آن کشور پنج روز مجلس عزای فاطمیّه می‌گیرند باید برای این موضوع خیلی هزینه بدهند، یک طرف داعیه‌دارِ وحدت هستند و از یک طرف هم فاطمیّه را عزاداری می‌کنند، آنها هم می‌گویند کدام را باور کنیم؟ چرا این هزینه را می‌دهند؟ اصلِ فاطمیّه… حالا ممکن است که بفرمایند از قاتل اسمی نبرید اما اصلِ فاطمیّه امکانِ حذف ندارد، چون اگر آن را حذف کنید بخشی از فکر از بین می‌رود و آن فکر دیگر هیچ کجا نیست، مثلِ این است که شما صد صفحه از قرآن را نستجیربالله پاره کنید و حذف کنید، مسلّماً چیزی نمی‌تواند جای آن را بگیرد.
عرض کردم، اگر من و شما در مجلس ولادت امام جواد علیه السلام شرکت نکنیم توفیقِ خود را از دست داده‌ایم، بنایی از این منظومه‌ی شیعی و فکرِ اهل بیت علیهم السلام از دست نمی‌رود، فقط ما بی‌توفیق شده‌ایم که شرکت نکرده‌ایم. اگر کسی در مجالسِ محرّم هم شرکت نکند خسرانِ خیلی بزرگی است ولی به اندازه‌ی فاطمیّه خلأ فکری پیدا نمی‌شود، حتّی می‌خواهم بگویم غدیر هم اینقدر مانندِ فاطمیّه نیست… در حالِ عرض کردن نسبت به یکدیگر هستم، لذا جداً «فاطمیّه هویّتِ ماست»، «فاطمیّه ستونِ فقراتِ ماست»، «فاطمیّه اصلِ ماست»، واقعاً «فاطمیّه خطّ مقدّمِ ماست». (دریافت فایل متنی و صوت کامل این سخنرانی)
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حامد کاشانی، موضوع سخنرانی خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها با زنان انصار، جلسه اول
بخوانید و بشنوید: مجموعه جلسات سخنرانی حجت الاسلام حامد کاشانی با موضوع خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها با زنان انصار
منبع تصویر: http://www.asr-entezar.ir
