حجت الاسلام پناهیان: لذّت معنوی و لذّت درونیای که آدمها از عید غدیر میتوانند ببرند بیشتر از عاشوراست. آنهایی که لذّت عاشورا را چشیدند، باید بهشان گفت که تو هنوز لذّت غدیر را نچشیدی!
نه اینکه بنده بخواهم عرض بکنم که لذّت شادی کردن بیشتر از لذّت غصه خوردن برای اهلبیت است؛ و من نمیخواهم بگویم که لذّت محرّم به سوگواریاش است فقط. در آنجا هم شما دم از محبّت اهلبیت میزنید. ولی لذّت ولایت و ولایتمداری و غرق شدن در شراب ولایت مسلّماً بیشتر است از لذّت محبّت.
یک جرعهاش را به همۀ ما چشاندهاند! وقتی میخواهی بلند شوی بگویی یا علی انرژی میگیری، این یا علی را ازش لذّت میبری توی یک لحظه، این همان جرعهای است که به ما چشاندند. لذّت ولایت و ولایتمداری و غرق شدن در شراب ولایت مسلّماً بیشتر است از لذّت محبّت. غدیر مردم نباید از سر تکلیف، از سر حتّی شوق به ثواب غدیر به محافل ولایی یورش ببرند؛ باید از سر لذّتاش این کار را بکنند. همانجور که برای عاشورا غالباً این کار را میکنند، از سر لذّتاش. همانجوری که یکی پیادهروی اربعین میرود سال بعد بیقرار است، میگوید من نمیتوانم من باید بروم. آقا دیگر یکبار ثواب داشت بهش هم بگویم میگوید باشد من دیگر برای ثواباش نمیروم برای خودش میخواهم بروم. اصلاً نمیتواند سر جای خودش بند بشود.
لذّت غدیر لذّت عجیبی است. خیلی با تمام لذّتهای دیگر متفاوت است. بابَش را برای خودمان باز کنیم. لذّت معنوی و لذّت درونیای که آدمها از عید غدیر میتوانند ببرند بیشتر از عاشوراست. اگر میبینید این اتفاق نیفتاده، درِ رحمت الهی را به روی خودشان باز نکردند. آنهایی که لذّت عاشورا را چشیدند، باید بهشان گفت که تو هنوز لذّت غدیر را نچشیدی! (حال خوش عید غدیر)
شاد شدن به شادی اهلبیت(ع) دشوارتر است تا غمگین شدن در عزای اهلبیت(ع). اساساً در شاد بودن به شادی اهلبیت(ع) ثواب بیشتری هست تا در غمگین شدن به مظلومیت اهلبیت(ع) ؛ چون رنج اهلبیت(ع) دیده میشود و اگر کسی عقلش به دیدهاش باشد مظلومیت اهلبیت(ع) را لمس میکند، متأثر میشود و تأثر خودش را نشان میدهد اما نمیتواند فرح و سرور جایگاهی مثل عید غدیر را ببیند. شاد شدن به شادی اهلبیت(ع) دشوارتر است تا غمگین شدن در عزای اهلبیت(ع). (سخنان استاد پناهیان درباره فضایل عجیب غدیر!)