بِسْمِ اللَّهِ قاِصمِ الجَّبارینَ مُبیرِ الظّالِمینَ

نشانی:

جمهوری اسلامی ایران عزیزتر از جان - تهران

برقراری ارتباط با ما از مسیرهای زیر :

نامه جمعی از طلاب و دانشجویان به مردم ایران

نامه جمعی از طلاب و دانشجویان به مردم ایران

بسمه تعالی
مردم عزیز ایران!
نامه پراکنی به رهبر عزیز انقلاب از بیان فردی به نام «موسوی خوئینی‌ها» در کسوت دبیرکل تشکیلات موسوم به «مجمع روحانیون مبارز» و متوجهِ رهبری نمودنِ مشکلات ایجاد شده توسط شبکه نفاق و نیرنگ، نشان داد که شهید قاسم سلیمانی به درستی نسبت به جریان ساده‌لوح یا آلوده؛ انذار داد که «من متاسفم بعضی‌ها به‌جای نامه سرگشاده نوشتن به استکبار و صهیونیست و دشمن، نامه سرگشاده به ولیّ ایستاده در خط مقدم در مقابل دشمن می‌نویسند». گلایه‌ای که نظیر آن را در جای‌جای کلام نورانی امام راحل(ره) و به‌خصوص در «منشور روحانیت» دیده‌ایم.
حقیقتا جای تأسف و تعجب است که چگونه برخی عناصر معمم در همراهی توأم با فریاد یا سکوت خود با مسببان خام یا خائن اوضاع کنونی، آتش به معیشت مردم انداخته‌اند و در عین حال نیز طلبکارانه و برای حفظ مال و منبر و مرید -اگر نگوییم بنابر مأموریت- اقدام به فرافکنی می‌کنند؛ و اینجاست که باید گفت تزویر اگر نبود، زر و زور دوامی نداشت.
به یاد نداریم که این دین فروشان دنیا پرست واکنشی به درس مذاکره گرفتن از عاشورا، زیر سؤال بردن مبنای ولایت امیرالمؤمنین(ع) و تحریف قرآن و سیره رسول الله(ص) در خصوص ادعای عجیب اصرار پیامبر(ص) به توافق با کفار پس از هر خدعه و خیانت آنان، نشان داده باشند.
و به خاطر نمی‌آوریم که بی‌توجهی و لطمه دولتمردان به اقتصاد و اعتماد عمومی در دولت پرخسارت کنونی را شماتت کرده باشند.
حال چگونه باور کنیم که دغدغه معیشت و معاد مردم، آنان را به نامه و بیانیه واداشته است؟
چطور ممکن است هم سنگ درد فقر مردم و بیکاری فرزندان‌شان را به سینه زد و هم نزدیکان آلوده و عیاش خود را در گلوگاه‌های قدرت و ثروت قرار داد و مصون از هر تعرضی نگاه داشت؟
گرچه رنج پرشمار است و سخن بسیار، کلام کوتاه می‌کنیم و این رنج‌نامه را با فرازی از تذکر حضرت امام(ره) خاتمه می‌دهیم که «استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه‌ها مأیوس شد، دو راه برای ضربه زدن انتخاب نمود؛ یکی راه ارعاب و زور و دیگری راه خدعه و نفوذ».
۹۹/۴/۱۰

🖋 اسامی امضا کنندگان نامه درحال تکمیل و افزایش است و متعاقبا در رسانه‌ها منتشر می‌گردد. جهت امضاء متن «نام و نام‌خانوادگی + مشخصات تحصیلی و یا شغلی» خود را به آیدی @velayat_suldier3131 در تلگرام یا ایتا یا بله ارسال نمایید.

@bidariymelat

بیداری ملت

۰ نظر
او باید دو برابر مجازات بشود.

او باید دو برابر مجازات بشود.

مسئله فساد در درون قوه قضائیه و ضرورت مقابله قاطع با آن از منظر رهبر انقلاب؛
گناه نابخشودنی

«مبارزه‌ی قاطع، دقیق و مستمر با فساد اقتصادی» یکی از جدی‌ترین مطالبات رهبر انقلاب اسلامی از دستگاه قضا بوده و هست. ایشان فسادِ درون قوه قضائیه را «گناهی نابخشودنی» می‌دانند و نظارت دائمی و برخورد با موارد فساد را همواره از مسئولین ارشد قضایی خواسته‌اند.
آنچه در ادامه می‌خوانید گزیده‌هایی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدارهای سالیانه با مسئولین این قوه با موضوع «نظارت و پاکسازی درونی قوه قضائیه» و «مبارزه‌ی جدی با موارد فساد و متخلفین درون این قوه» است. بخش‌هایی از این مطالب برای اولین‌بار توسط KHAMENEI.IR منتشر می‌شود:

. . .

کسی که در قوه‌ی قضائیه خیانت می‌کند باید دو برابر مجازات شود
 کسی که در قوه‌ی قضائیه خیانت می‌کند و سلامت قوه را به هم می‌زند، او «یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ»[۱]؛ او باید دو برابر مجازات بشود. واقعاً جا دارد، برای خاطر اینکه او همان نمکی است که برای جلوگیری از فساد به طعام می‌زنند ـ همان مثل معروف ـ اگر خود این نمک فاسد شد، این جوری خواهد بود. لذاست که باید با او به شدت مقابله کرد. مسأله‌ی سلامت خیلی مسأله‌ی مهمی است. ۰۷/۰۴/۱۳۹۴

ادامه متن را از اینجا و در پایگاه khamenei.ir بخوانید

۰ نظر
تعدی به حقوق زنان، محصول تفکر هواپرستانه و رواج فرهنگ منحط غرب است

تعدی به حقوق زنان، محصول تفکر هواپرستانه و رواج فرهنگ منحط غرب است

    تحلیل علیرضا پناهیان از ریشۀ قتل‌های خانوادگی و تحریف سخنان او در برخی رسانه‌ها / تعدی به حقوق زنان، محصول تفکر هواپرستانه و رواج فرهنگ منحط غرب است / سیاسیونی که به‌خاطر انتخابات بر بی‌بندوباری‌ها دمیدند، امروز باید پاسخگو باشند.


علیرضا پناهیان در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به سؤالی پیرامون اتفاقات تلخ اخیر دربارۀ قتل زنان و دختران، مطالبی را بیان کرد که برخی شبکه‌های معاند و ضدانقلاب به تحریف آن پرداختند و گفتند که «او در واقع خودِ مقتولین و زنان را مقصر اصلیِ این فجایع دانسته است!» در اینجا می‌توانید متن کامل این مصاحبه را بخوانید:


    رخ دادن چنین جنایت‌هایی باعث تأسف است اما این جنایت‌ها محصول بی‌بندوباری در خانواده است و بی‌بندوباری را آن گروهی از سیاسیون در کشور رواج دادند که هر بار به‌خاطر انتخابات بر این بی‌بندوباری دمیدند. آنها باید امروز پاسخگو باشند.
در کشورهای غربی از این‌گونه جنایت‌ها بسیار رخ می‌دهد اما شکل آن فرق می‌کند، اینکه حقوق زنان در جامعه مورد احترام قرار نگیرد و به آن تعدی شود و امنیت زنان از بین برود، محصول تفکر هواپرستانه و بی‌بندوباری است که در غرب، اوج آن را می‌بینیم.
چنین اتفاقاتی برای جامعه اسلامی نیست و یک نیروی متدین و مذهبی هرگز دست به قتل و جنایت نمی‌زند و راه‌های مختلفی برای حل مشکلات در خانواده‌های مذهبی وجود دارد که اصلاً به‌سمت چنین جنایت‌هایی نمی‌رود، لذا این‌گونه آسیب‌ها برای جامعۀ دینی نیست و ناشی از بی‌بندوباری است که در جامعه رواج پیدا کرده است.


    اینکه کسی همسرش را با گلوله یا دخترش را با داس بکشد؛ نتیجۀ وحشی‌گری و رواج فرهنگ منحط غربی است.
بی‌بندوباری در جوامع مذهبی نیز می‌تواند رواج پیدا کند؛ آن‌هم زمانی که دین قوی نباشد. وقتی که فرهنگ منحط غرب در جامعه بیشتر رواج پیدا کند، این‌جور اختلال‌ها و مشکلات به‌وجود می‌آید. امروز اگر در غرب بگویند که یک‌‌چنین جنایتی در کشوری رخ داده است و رسانه‌های آن کشور، دائماً درباره آ‌ن گفتگو می‌کنند، همه تعجب خواهند کرد زیرا در آن کشورها هر روز از این گونه اتفاقات می‌افتد!
بی‌بندوباری و فرهنگ منحط غرب نتیجه‌اش تعدی به حقوق زنان به انحاء و اقسام مختلف است. حالا ممکن است طرف به اسم «غیرت» دست به قتل بزند یا به دلایل دیگری، این جنایت‌ها را انجام بدهد. فرقی نمی‌کند؛ چه اینکه کسی همسر خود را با گلوله بکشد، یا اینکه کسی مادر خود را با چاقو بکشد یا اینکه کسی دختر خودش را با داس بکشد، هر سه بد است و هیچ کدام برای جامعه اسلامی و دینی نیست بلکه نتیجه سبعیّت و وحشی‌گری است که از اختصاصات فرهنگ غرب است.
آیا برای از بین بردن چنین مشکلاتی باید به قانون اتکا کرد یا فرهنگ‌سازی صورت بگیرد؟ قطعاً فرهنگ‌سازی موثرتر از قانون است ولی قانون نیز لازم است. ما هم به قانون نیاز داریم و هم به ارتقای فرهنگی نیاز داریم، زیرا ارتقای فرهنگی یعنی پیشگیری از جرم و آن اولویت بالاتری دارد.

منبع : پایگاه رسمی استاد علیرضا پناهیان |http://panahian.ir

پیشنهاد :

سلسله جلسات استاد پناهیان با نام «بی تو به سر نمی‌شود» 

صوتی

نمونه جلسات: جلسه اول - ۱۳۹۹/۰۲/۰۶

۰ نظر
آموزش پویانمایی: جلسه چهارم

آموزش پویانمایی: جلسه چهارم

سه شنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۲

به نام خداوند بخشنده مهربان

این مجموعه آموزش پویانمایی، صلواتی است. برای سلامتی و فرج آقا امام زمان (عجل الله تعالی) و شفای همه بیماران صلوات بفرستید.

مفهوم زمان بندی و فاصله گذاری 

توهم حرکت:
قبل از اینکه به سراغ زمان بندی پویانمایی برویم، بهتر است کمی به این اصل که زیربنای فیلم و پویانمایی است اشاره کنیم که چگونه «توهم حرکت» در جایی که هیچ حرکتی وجود ندارد حاصل می شود. این پدیده شگفت انگیز به عنوان ماندگاری بینایی شناخته می شود و از این طریق است که تصاویر متحرک ساخته شده از قاب های (frames) جداگانه را روی یک نوار فیلم تجربه می کنیم. راز این توهم را باید در توانایی چشمگیر بخشی از چشم انسان جستجو کرد. شبکیه چشم، به واسطه حفظ لحظه ای تصاویر دریافتی، عامل ایجاد این توهم دید است. چشم انسان را می توان به دوربین عکاسی تشبیه کرد. شبکیه جعبه تاریک این دوربین است. با تابیدن باریکه نوری که از دریچه این جعبه (مردمک) وارد می شود تصویر روی شبکیه ظاهر می شود. اگر تابش نور قطع شود، این تصویر برای زمان کوتاهی

۰ نظر
ادامه از اینجا
آموزش پویانمایی: جلسه سوم

آموزش پویانمایی: جلسه سوم

يكشنبه ۹ مهر ۱۴۰۲

به نام خداوند بخشنده مهربان

این مجموعه آموزش پویانمایی، صلواتی است. برای سلامتی و فرج آقا امام زمان (عجل الله تعالی) و شفای همه بیماران صلوات بفرستید.

ابزار کار

ساختن پویانمایی هرگز ساده نبوده اما بسته به ابزار و تجهیزاتی که انتخاب می کنید می تواند پیچیده تر هم بشود. بالاخره باید بتوانید حاصل آن چه را قاب به قاب رسم می کنید، ببیند، پس باید وسیله ای داشته باشید تا آن را ضبط و پخش کنید. قبل از اینکه دست به جیب شوید اول نگاهی به داشته هایتان بیاندازید. سعی کنید این اولین قدم (یادگیری پویانمایی) را کم هزینه بردارید و از آنچه دارید استفاده کنید.
برای ساخت یک پویانمایی به روش سنتی، به میز نور، دوربین، پایه نگهدارنده مخصوص دوربین نیاز دارید، به علاوه دستگاه ذخیره و تبدیل عکس به فیلم. البته شرایط مثل گذشته نیست و خیلی چیزها تغییر کرده است. یک اسنکر می تواند جای دوربین و سه پایه را بگیرد. تصاویر اسکن شده، در رایانه، با نرم افزار تدوین به فیلم تبدیل می شوند. با این حال همیشه همه چیز مهیا نیست. اما اصلاَ مهم نیست...

۰ نظر
ادامه از اینجا

خدمات فِکرِ مُجَسَّم:

طراحی قالب بیان
طراحی نشان (Logo)
تصویرسازی
نقاشی دیجیتال
کاریکاتور
طراحی کارت ویزیت
ویرایش و ترمیم عکس

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ اللّهَ لَمْ یَقْصِمْ جَبّارِى دَهْر قَطُّ اِلاّ بَعْدَ تَمْهیل وَ رَخاء، وَ لَمْ یَجْبُرْ عَظْمَ اَحَد مِنَ الاُْمَمِ اِلاّ بَعْدَ اَزْل وَ بَلاء، وَ فى دُونِ مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ عَتْب، وَما اسْتَدْبَرْتُمْ مِنْ خَطْب مُعْتَبَرٌ. وَ ما کُلُّ ذى قَلْب بِلَبیب، وَلا کُلُّ ذى سَمْع بِسَمیع، وَلا کُلُّ ذى ناظِر بِبَصیــر. فَیاعَجَباً ـ وَ مالِىَ لا اَعْجَبُ ـ مِنْ خَطَاِ هذِهِ الْفِرَقِ عَلَى اخْتِلافِ حُجَجِها فى دینِها؟! لایَقْتَصُّونَ اَثَرَ نَبِىٍّ، وَلایَقْتَدُونَ بِعَمَلِ وَصِىٍّ، وَلا یُؤْمِنُونَ بِغَیْب، وَلا یَعِفُّونَ عَنْ عَیْب. یَعْمَلُونَ فِى الشُّبُهاتِ، وَ یَسیرُونَ فِى الشَّهَواتِ. الْمَعْرُوفُ فیهِمْ ما عَرَفُوا، وَالْمُنْکَرُ عِنْدَهُمْ ما اَنْکَرُوا. مَفْزَعُهُمْ فِى الْمُعْضِلاتِ اِلى اَنْفُسِهِمْ، وَ تَعْویلُهُمْ فِى الْمُبْهَماتِ عَلى آرائِهِمْ، کَاَنَّ کُلَّ امْرِئ مِنْهُمْ اِمامُ نَفْسِهِ، قَدْ اَخَذَ مِنْها فیما یَرى بِعُرًى ثِقات، وَ اَسْباب مُحْکَمات.

پس از حمد حق، خداوند سرکشان هیچ روزگارى را درهم نشکست مگر پس از مهلت دادن و آسایش، و شکستگى هیچ امّتى را جبران ننمود مگر بعد از تنگنایى و سختى و رنج، و درسختى هایى که به سوى آن مى روید، و در حوادثى که پشت سر گذاشتید عبرتهاست. هر صاحبِ دلى خردمند نیست، و هر صاحب گوشى شنوا نمى باشد، و هر چشم دارى بینایى ندارد. عجبا! چرا در عجب نباشم از اشتباه کاریهاى این فرقه ها با اختلاف دلایلى که در دینشان دارند؟! از اثر هیچ پیامبرى پیروى نمى کنند، و به عمل هیچ جانشینى اقتدا نمى نمایند، و به هیچ غیبى ایمان نمى آورند، و از هیچ عیبى عفّت نمی ورزند. به شبهات عمل مى کنند، و در شهوات سیر مى نمایند. معروف در میان آنان چیزى است که خود معروف دانند، و منکر نزدشان همان است که خود منکر مى دانند. پناهگاهشان در مشکلاتْ خودشان هستند،و اعتمادشان در امور مبهم بر رأى و نظرشان است، گویى هر کدام از آنان امام خود است، و هر شخصى گمان مى کند در آرائش به ریسمانهاى محکم و سبب هاى استوار چنگ زده است.

نهج البلاغه ( ترجمه استاد حسین انصاریان )خطبه ۸۷ - خطبه در بیان هلاکت مردم