جان دادن از شدت اشتیاق یا توبه و بازگشت به خدا

جان دادن از شدت اشتیاق یا توبه و بازگشت به خدا

خداوند خطاب به حضرت داوود علیه السلام فرمود : 
یا داوودُ ، لَو یَعلَمُ المُدبِرونَ عَنّی کَیفَ انتِظاری لَهُم ، و رِفقی بِهِم ، و شَوقی إلى تَرکِ مَعاصیهِم
لَماتُوا شَوقا إلَیَّ و تَقَطّعَت أوصالُهُم مِن مَحَبّتی
اى داوود! اگر آنها که از من روی گردان شده اند بدانند که چه انتظارى براى آنان مى کشم و چه مهرى به آنان مى ورزم و
چه اشتیاقى دارم که آنان از گناهان خود دست کشند،  از شدّت اشتیاق به من جان دهند و از عشق به من بندهاى بدنشان از هم جدا شود.
المحجّة البیضاء (فیض کاشانی)، ج8، ص62

Allah Almighty revealed unto David (AS): 

O David, if only those who turn away from me knew how great my anticipation for them, how great my compassion for them,
and how much I love when they turn away from their acts of disobedience,
they would have died out of longing for Me, and their limbs would have separated due to their love for Me

al-Mahajjat al-Bayda’ (Fayd Kashani), v. 8, p. 62

 

حرفی که حاج قاسم در مورد ولنگاری و بی‌حجابی گفت چه بود؟

حرفی که حاج قاسم در مورد ولنگاری و بی‌حجابی گفت چه بود؟

همان که حاج قاسم گفت ... حرفی باقی نمی‌ماند.

دانی که آه سوختگان را اثر بود؟

دانی که آه سوختگان را اثر بود؟

از دست دوست هر چه ستانی شکر بود
وز دست غیر دوست تبرزد^۱ تبر بود
دشمن گر آستین گل افشاندت به روی
از تیر چرخ و سنگ فلاخن بتر^۲ بود
گر خاک پای دوست خداوند شوق را
در دیدگان کشند جلای^۳ بصر^۴ بود
شرط وفاست آن که چو شمشیر برکشد
یار عزیز جان عزیزش سپر بود
یا رب هلاک من مکن الا به دست دوست
تا وقت جان سپردنم اندر نظر بود
گر جان دهی و گر سر بیچارگی نهی
در پای دوست هر چه کنی مختصر بود
ما سر نهاده‌ایم تو دانی و تیغ و تاج
تیغی که ماهروی زند تاج سر بود
مشتاق را که سر برود در وفای یار
آن روز روز دولت و روز ظفر^۵ بود
ما ترک جان از اول این کار گفته‌ایم
آن را که جان عزیز بود در خطر بود
آن کز بلا بترسد و از قتل غم خورد
او عاقلست و شیوه مجنون دگر بود
با نیم پختگان نتوان گفت سوز عشق
خام از عذاب سوختگان بی‌خبر بود
جانا دل شکسته سعدی نگاه دار
دانی که آه سوختگان را اثر بود

سعدی! باز هم شعری بگو برای دل سوخته مان

---

۱. تبرزد: نبات، قند مکرر
۲. بتر: کوتاه شده کلمه بدتر، نکوهیده
۳. جلا: سرمه چشم، درخشندگی
۴.بصر: چشم، بینایی، بینش
۵. ظفر: پیروزی، فتح، کامروایی